اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی و فقدان لذت‌جویی بیماران سرطانی مرحله‌ی آخر

هدف: هدف پژوهش، تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر افسردگی و فقدان لذت‌جویی بیماران سرطانی شهر اهواز بود. روش شناسی: جامعه‌ی آماری، کلیه‌ی بیماران سرطانی مرحله‌ی آخر شهر اهواز بود که 30 نفر با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شد. ابزار مورد استفاده شامل خرده‌مقیاس افسردگی از پرسشنامه‌ی 90-SCL و پرسشنامه‌ی فقدان لذت-جویی هامیلتون بود. برای گروه آزمایش، 8 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای هفتگی برنامه‌ی درمان پذیرش و تعهد اجرا شد و گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج MANCOVA و ANCOVA نشان داد که درمان پذیرش و تعهد باعث کاهش میزان افسردگی و فقدان لذت-جویی بیماران سرطانی مرحله‌ی آخر می‌شود. نتیجه‌گیری: به طور کلی، می‌توان گفت که درمان پذیرش و تعهد برای افزایش کیفیت زندگی و ظرفیت لذت‌جویی در افراد دچار سرطانی که با مرگ مواجه هستند، اثربخش است و توصیه می‌شود.